Önce anlam veremezdim belkide vermek istemezdim. İnsan sevdiğine nasıl ihanet eder.
Bir sevgili nasıl bırakır?
Bir anne veya baba evladını nasıl bırakıp gönül rahatlığıyla gidebilir?
Bir kardeşlik nasıl biter?
Hepsinin cevabı aynı. Nasılmı? Şöyle anlatayım bir oyuncağı çok istersin alırsın belki haftalarca hatta aylarca oynarsın sonra başka bir oyuncak görürsün ve onu istersin onu alırsın artık o eski oyuncağın yoktur.
Severek aldığın oyuncak artık O ESKİ OYUNCAK oldu fark ettinmi hayır. Çünkü yerini dolduracak bir şey buldun. Herşey bukadar işte artık eskisini özlemezsin çünkü yerini doldurdun ve attın.
Peki şöyle düşünelim severek istiyerek aldığın oyuncakla oynuyorsun birgün baktın yok bulamıyorsun kattıpın yerde yok. Üzülmemek için başka bir oyuncak alıyorsun oynuyorsun ama aklın severek aldığında özlüyorsun oyuncağını.
Olay bu işte giden özlemez çünkü yerini doldurupta gitmiştir. Kalan?
Kalan ne yapsınki? Zavallı bom boşkaldı dolduramıyor özlüyor. Peki giden hiç sevmemişmidir?
Gidende sevmiştir ama sonra seni özlemediğini fark etmiştir. Sonra yerine biri gelir ve artık yerin yoktur "ihanete uğradın".
Bunun için özleyen insan aciz değildir. Gerçekten seven insan özler ve özleyen insan ihanet edemez.
ÖZLEMEKTEN VAZGEÇMEKLE BAŞLAR İHANET, ÇÜNKÜ BİRİNİ ÖZLEMEK, KALBİNDEKİ DİĞER BÜTÜN KAPILARI KAPALI TUTAR.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder