Neden herkez sevgisinin karşılığını alamıyor neden, oysa ki seven deli gibi severken bi insan neden kendini sevmeyene değer veriyor, kendini seveni görmüyor tutuluyor bir ipin peşine nereye gittiğini bilmeden önünde ne var bilmeden, Kör gibi. Aslında nedenini bizde bilmiyoruz.
Bakarsan bütün sevgiler tek uzun bir koridordan geçiyor. Sen birinin peşinden gidersin zifiri karanlığa girersin arkan aydınlık oysa dönsen seni seven birini göreceksin ama sen önündekinin büyüsüne kapılmış giderken arkandakide senin büyüne takılmış peşinden geliyor o karanlığa.
Sevgi işte kör ediyor insanı sen ona dokunmaya bile kiymazken aceba şuan ne yapıyor diye her saniye zerresine kadar düşünürken, patt bir resim yükleniyor ana sayfada sevgilisi ile fotoğrafı, sonra hafif bir burukluk hissedersin hareket edemezsin sonra sonra kalbin var ya artık yokmuş sanki yerine buz parçası konmuş gibi hem kanını dondurur hem içini parçalayıp geçer.
Sen onu incitmeye hatta kırmaya bile korkarken o seni hiç umursamaz, düşünmez seni belkide hiç düşünmediği için umursamıyordur. Dönüyoruz sonra aynaya yüzümüzdeki garip acı ve göz damlalarını silip kendi kendine dersin bırak onla mutluysa onu sevsin çünkü onun mutluluğu bile önemlidir karşılıksız seven için ama, ama gel gelelim kalp içten içe ağlamaya devam ediyor.
Yıldız Tilbe şey demişti "O hiç dokunmadığım insandan vazgeçmek okadar zor olduki benim için,
Birde birlikte olsam ölürdüm herhalde".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder